fimmtudagur, mars 25, 2004

Ég ætla aldrei framar að versla þar sem er tölvukerfi:(

Eftir svaðilförin í Borgartún fór ég í Elko til að reyna að fjárfesta í DVD-spilara. Það er brjálað mikið af fólki allir að gera góð kaup. Ég barðist með kjafti og klóm og náði að klófesta þennan fína DVD-spilar. Full sjálfstraust skellti ég mér í röðina, handviss um að í þetta skipti myndi allt ganga eins og í sögu. Til öryggis ákvað ég að grafa þetta bannsettans e-kort lengst niður í töskuna. Biðin eftir afgreiðslukassa var heil eilíf því alls staðar var fólk að gera góð kaup og borga fyrir þau. Röðin mjakaðist áfram....loks sá ég glitta í afgreiðslukassana og ekki löngu seinna fór ég að heyra raddirnar í þeim. "næsti, gjörðu svo vel" hjartað tók kipp af tilhlökkun, brátt væri ég búin að greiða fyrir vöruna og kæmist úr þessari verslun sem var yfirfull af fólki.
EN NEI, NEI
Afgreiðsludaman sem ég var búin að hlakka til að fá að borga hjá. Sagði einhverja fáranlega upphæð sem var ekki í anda góðs kaups. Ég tók andköf, trúði ekki að þetta afgreiðslufólk ætlaði enn og aftur að standa í vegi fyrir mig til að gera góð kaup. Ég benti henni kurteislega að þetta væri ekki rétt verð... augnabliksfát kom á afgreiðsludömuna og svo... bíddu aðeins Að sjálfsögðu var ekkert mál að bíða lengur ég var nú bara búin að vera í hálftíma í röðinni. Og tíminn leið og leið og það fór að vaxa köngulóavefur á mig og minn hjartfólgna DVD-spilara og tíminn leið og leið. Loks birtist afgreiðsludaman með bros á vör.... jú,jú þetta var alveg rétt hjá þér, DVD-spilarinn er á tilboði. Ég rétti henni kortið, fékk loksins að borga og hraðaði mér út úr búðinni.

Ég er hætt að versla í búðum með tölvukerfi. Tölvukerfi eru annaðhvort biluð eða gefa upp vitlausar upplýsingar.